Tijdens de participatieavonden werd besproken wat er nodig is om asielopvang in Hilversum te organiseren. In open gesprekken hebben alle partijen hun beweegredenen kunnen vertellen aan elkaar, en er was ook ruimte om zorgen te delen. Zijn wij (of de schoolbesturen) wel in staat om snel onderwijs te realiseren? Zijn er voldoende artsen en tandartsen in Hilversum om zorg te verlenen. En er waren ook zorgen over mogelijke overlast. Niet voor alle vragen werd gelijk een oplossing gegeven. Wel is in het verslag van alle avonden dat aan de gemeenteraad is gestuurd duidelijk beschreven waar we op moeten letten als er locaties voor asiel gevonden zijn. Een van de betrokkenen van een avond zei "ik ben het nog steeds niet eens met de ander, maar snap de ander nu wel beter". En dat is al een hele stap.
Met de input van de betrokkenen zijn er verschillende uitgangspunten op tafel gekomen die in de gemeenteraad besproken zijn. Zo gaat de gemeente niet op zoek naar een grote locatie, maar juist naar locaties met maximaal aantal mensen; een locatie met ongeveer 120 mensen geeft de mogelijkheid om snel in een wijk een goede plek te krijgen. Ook kwam er naar voren dat het noodzakelijk is dat er vanaf de eerste dag activiteiten aangeboden worden die gericht zijn op zo snel mogelijke inburgering. In veel gevallen zullen dat natuurlijk taallessen zijn, maar ook voorbereidingen op toetreding tot de arbeidsmarkt zijn van groot belang. Gelukkig is de vroegere bepaling, dat asielzoekers tijdens de procedure niet langer mogen werken dan 24 weken van de baan: asielzoekers mogen nu onbeperkt werkzaamheden verrichten; werken blijft een prima manier van integratie in Nederland, en draagt wellicht ook bij aan het arbeidsmarkttekort, zoals we dat op dit moment in veel sectoren kennen.
De gesprekken met Hilversummers, als ook het debat in de raad van december, werden gevoerd voordat duidelijk was of de spreidingswet aangenomen zou worden. Ondertussen is duidelijk dat de spreidingswet ook in de 1e Kamer is aangenomen. En daarmee is de wet vastgesteld. Als GroenLinks fractie hopen we vurig dat alle gemeenten in Nederland zich aan de wet zullen houden.
Tegelijkertijd weten we dat dat niet het geval is. Mede daardoor is de situatie voor asielzoekers in Ter Apel (maar ook voor alle mensen die daar werken, als ook voor het gemeentebestuur) onhoudbaar. Ondanks beloftes uit 2022 uit "Den Haag" dat er nooit meer mensen buiten zouden hoeven te slapen, was dat in december 2023 opnieuw het geval, en werden er opnieuw asielzoekers in bussen van hot naar her gesleept. Een situatie Nederland onwaardig.
Ook over deze zeer onwenselijke situatie in Ter Apel is gedebatteerd in raadsvergaderingen van december 2023 en opnieuw in januari 2024. Meerdere partijen drongen er bij de wethouder op aan om asielzoekers uit Ter Apel, evenals het gemeentebestuur van Ter Apel en de inwoners van deze en aanpalende gemeenten te helpen, door in Hilversum meer noodopvang te organiseren. Op dit moment biedt Hilversum al noodopvang aan 148 asielzoekers in hotel Gooiland. Het college onderzoekt op dit moment of het mogelijk is (en veilig uiteraard) of de capaciteit in Gooiland uitgebreid zou kunnen worden. Hoewel noodopvang om snelle besluitvorming vraagt is het van groot belang dat ook omwonenden van Gooiland gehoord worden. En natuurlijk is er overleg nodig met het COA en de exploitant van Gooiland. Het college heeft aangegeven dat hij in de raad van 6 maart hierop terug komt. Het moge duidelijk zijn; snelheid moet in dit geval hand in hand gaan met zorgvuldigheid.
Voor de aanpak van het college (i.c. Bart Heller) is landelijk interesse getoond. De gemeenteraad heeft het college complimenten gegeven voor deze aanpak.
Wil je hier meer over weten, lees dan dit artikel in de Volkskrant of luister het interview bij Radio 1 terug.