Reactie op het nieuws

Deze week leek Hilversum weer even het centrum van Nederland; iedereen keek uit naar de uitzending van BOOS van Tim Hofman, waarin misstanden bij The Voice zouden worden onthuld. Het was nog erger dan uit de vooraankondigingen al kon worden opgemaakt: een cultuur waarin jonge mensen heel veel willen doen om een carrière te realiseren met hun kwaliteiten, en waarin mannen dachten dat zij met volstrekt ongepast gedrag weg konden komen. En waarbij de baas van het hele spul geen idee heeft van een onveilige bedrijfscultuur, omdat hij daar nooit iets van gemerkt heeft. Er is nog een lange weg te gaan voordat vrouwen zich altijd veilig kunnen voelen in de openbare ruimte, op hun werk, en in privé-situaties.

Op de voorpagina van het Volkskrant-magazine van zaterdag 22 januari staat onze eigen Lisa Westerveld, 2e kamerlid. In een uitgebreid interview vertelt zij met gedrevenheid over haar werk. Gelukkig heeft ze nog tijd om te blijven voetballen. Maar kan iemand mij uitleggen waarom zij vervolgens in voetbaltenue met laarzen met hoge hakken aan op de voorpagina staat? Alledaags seksisme; soms valt het niet eens op. En dat maakt het des te ongrijpbaarder. Alle reden om 8 maart, internationale vrouwendag, niet ongemerkt voorbij te laten gaan. Ook om successen te vieren, maar zeer zeker ook om stil te staan bij de ongelijkheid van alledag.

 

Het werk in de fractie

Als fractie worden wij met regelmaat aangeschreven door burgers of vertegenwoordigers van instellingen, die graag met ons in gesprek willen om hun standpunt kenbaar te maken. De afgelopen periode konden we weinig in levende lijve op werkbezoek gaan. Maar nu, met behoud van een veilige afstand, proberen we ook dit aspect van ons werk weer op te pakken.

Ik was onder andere bij dierenasiel Crailo en wordt bijgepraat door de voorzitter van het bestuur en de nieuwe directeur, Kees Boonen en Sandra Verbeek. Jaren geleden (rond 2012) was er sprake van mismanagement in de organisatie, en de gemeente besloot haar wettelijk taak (het opvangen van zwerfdieren) onder te brengen in Amersfoort. Ondertussen krabbelt de stichting op; een nieuw bestuur, een nieuw bedrijfsplan met ambities om onze regionale zwerfdieren weer in onze eigen regio op te vangen. De plannen worden uitgewerkt, en zij hebben goede hoop dat onze politici de plannen steunen, zodat er geïnvesteerd kan worden in nieuwe verblijven voor de dieren. Tot slot kijk ik nog even bij de katten. Ik heb altijd de neiging om zo’n beestje mee te willen nemen, maar ik weet me te beheersen. Goed om te zien dat ook in het kader van vrijwilligerswerk en re-integratie veel inwoners van onze regio hier een mooie maatschappelijke bijdrage leveren.

Een ander gesprek had ik met Vincent Kager, secretaris van het vliegveld Hilversum. Hij is geen voorstander van de plannen die de VVD en de PvdA hebben gelanceerd om grootschalige woningbouw te realiseren. Niet alleen om het behoud van een groenstrook rondom Hilversum, maar ook om het netwerk van vliegvelden in Nederland in stand te houden. Hoewel Vincent begrijpt dat ik als GroenLinkser vraagtekens heb bij vliegen als hobby, ben ik onder de indruk van zijn enthousiasme en bevlogenheid. Zijn bijdrage aan verduurzaming wil het vliegveld zeker leveren; een gedeelte van het vliegveld kan benut worden voor zonnepanelen.

Wil je weten hoe GroenLinks denkt over het vliegveld? Ons verkiezingsprogramma staat op de website. Er zijn natuurlijk nog veel meer thema’s in Hilversum die het overdenken waard zijn. En, als zo vaak na een werkbezoek, denk ik: wat zijn er toch veel Hilversummers die zich inzetten voor hun leefomgeving; vaak op vrijwillige basis, en met heel veel tijdsinvestering. En wat is het een eer om als volksvertegenwoordiger in de gemeenteraad over al dergelijke zaken besluiten te mogen nemen.

Afgelopen woensdag vergaderde ik voor het eerst in lange tijd weer op het raadhuis. Met de begeleidingsgroep WMO/Welzijn bespraken we de uitkomsten van het raadsonderzoek. De bedoeling is dat we als raad meer grip krijgen op dit domein: wat willen we bereiken voor Hilversummers die een beroep doen op dergelijke regelingen. Het was fijn om een aantal collega’s te ontmoeten, veel beter dan het digitale vergaderen.

Het was een inspirerende week. Waarom inspirerend? Omdat het aanzet tot actie: we blijven ons inzetten voor een sociaal, groen en duurzaam Hilversum!